آغازین روزهای زندگیه پسرم

سلام آروین قشنگم,, عشق جدید زندگیم, البته بعد از بابا امیری..

پسر گلم الان بیست و پنج روزه شدی و خدارو صد هزار مرتبه شکر میکنم که صحیح و سالم کنار من و بابا امیر هستی,  پسرم ما هنوز خونه بابا جونیم و فقط سه چهار روز رفتیم خونه خودمون و دوباره برگشتیم اینجا, شما تا ۱۶ روزگیت خیلی خییییییلیییی آروم بودی و فقط شیر میخوردی و میخوابیدی و همه می گفتن خدارو شکر خیلی ارومه ماشالله,  ولی بعدش یکم دل پیچه گرفتی و بخودت هی فشار میاری و سرخ میشی..  ولی بازم خدارو شکر خوبی, شبا راحت می خوابی تا صب و روزا هم گاهی وقتا کامل می خوابی و بعضی روزا هم خیلی نمی خوابی..  موقع شیر خوردن وقتایی که زور میزنی و بخودت فشار میاری لج میکنی و شیر مامانی و نمیخودی و همش غر میزنی.. ورجه وروجت زیاده, خیلی دست و پا میزنی و تکون میخوری, ماشالله از الان میخوای بچرخی و این خیلی زوده برای شما مامانی,فدای پسر وروجکم بشم..

زندگیه مامانی شبیه بابا امیر شده و متاسفانه هیچ چیزت به مامانی نبرده , البته همه میگن نوزاده فعلا,تغییر قیافه میده .

از بابا امیر بگم که چیکار میکنه واسه گل پسرش, راستش و بخوای فکر نمی کردم بابایی به این شدت عاشقت باشه. همش دوست داره بغلت کنه و باهات صحبت کنه و هی قربون صدقت بره.. از الان بابایی بغلی کرده شمارو.. هیچی دیگه کار من در اومده.

راستی یادم رفت اینم بگم, جشن ده روزه برات گرفتیم و همه فامیلا و دعوت کردیم و شام دادیم و اونا هم شرمندمون کردن و برات هدیه آوردن,دسته گلشون درد نکنه..